[wątek główny #2] Przyczajony sokół, ukryty (w herbaciarni) żuraw

- Wezme sobie te rade do serca i bede podziwiac niebezpieczne piekno z daleka.
Cos nie mial szczescia ostatnio. Smutne.
Glos Sanosuke odwrocil juz na dobre jego uwage od osoby za parawanem.
- Naprawde mialem nadzieje ze ta rozmowa zakonczy sie lepszym wynikiem. Niepotrzebne sa nam wszystkim dodatkowe napiecia.

Osoba za parawanem mimo wszystko też uszanowała subtelną pacyfikację sytuacji.

Sanosuke nabrał nieco pewności siebie.

-Niezbyt przy tym mi pomogłeś. Po co tu jesteś? Spełniłem już twoją prośbę...

Zuraw skrzywil sie lekko ale wachlarz wyladowal zlozony na jego kolanach.
- Mowienie ojcem... jest trudne, nawet dla mnie, jego syna. Moze zwlaszcza dla mnie. Ale wydawalo mi sie ze spojrzy jednak przychylniejszym okiem. jednak gdy wiedzialem juz ze nie udzieli wam zadnej pozytywnej odpowiedzi to chcialem wiec chociaz wyciagnac od niego zapewnienie ze Daisuke nic nie grozi. On jednak postanowil dalej ciagnac farse... Chlopcu naprawde nie dzieje sie zadna krzywda, nie mniej jednak, przez to za kogo cie nadal uwazam chcialem Cie- i Twojego towarzysza, przeprosic za to co uslyszeliscie tam.

Sanosuke powoli skinął głową.

-Nie dzieje się krzywda...-parsknął, ale już bez złości.- Ograniczenie wolności to dla niego wystarczająca krzywda. A zrzucanie winy na klan Sokoła, za używanie mocy, której się brzydzimy to duża zniewaga... co więc proponujesz?

Towarzyszący mu mężczyzna w końcu wyszedł zza parawanu dostojnie i pozwolił sobie przysiąść się.

-To dobre pytanie. Co możesz nam zaoferować, Kakita-san?

- Niestety zdaje sobie z tego sprawe.
Wzrok Renjiego mimowolnie przeniosl sie na drugiego Sokola (nawet kulalam na willpower, ale wyszlo XD), ale po sekundzie mowil dalej.
- Najprosciej byloby znalezc prawdziwego winnego ktorego mozna ukarac, ale problem w tym ze osoby winnej nie ma juz wsrod nas. Albo inne wytlumaczenie tego co zaszlo. Odradzalbym zas rozwiazania bardziej silowe, poniewaz w ostatecznym rozrachunku, to nikomu z nas wojna pomiedzy klanami nie jest na reke. Nie wspominajac juz o tym ze bedzie to ewidentna niesprawiedliwoscia wobec was. Zalezy nam na oczyszczeniu waszego klanu z zarzutow przy jednoczesnym ukryciu calej sprawy przed innymi.

-Mhm, to już wiemy. A konkretniej co możesz dla nas zrobić? Możemy ci ufać?- Sanosuke był już opanowany, ale niepewnie zerkał w stronę swojego towarzysza, jakby... obawiał się tego, co on ma do powiedzenia.

Drugi mężczyzna patrzył tylko na Renjiego przeszywającym, Sokolim wzrokiem.

Zastanawial sie chwile co powiedziec. I tak juz nie bylo najlepiej.
- A co by was moglo zadowolic? Nie chce skladac obietnic z ktorych nie bede mogl sie wywiazac. Obawiam sie ze na te chwile pozostaje nam wszystkim poczekac jeszcze troche... acz wolalby rozwiazac cala ta sprawe jak najszybciej. Nie znam sie na magii, ale wiem ze jesli cos zostalo przywolane za pomoca tego rytualu i zostalo na zamku, to zrzucanie winny na innych na niewiele sie zda.

-Nie mamy czasu siedzieć na tyłkach bezczynnie. Zrobimy tu swoje i wyjedziemy... możesz pokazać mi gdzie był ten... "wypadek"?

Po chwili namyslu Renji powoli skinal glowa.
- Mysle ze moglbym. O ile sluzba jeszcze tam nie sprzatnela.

-Nie sądzę, żeby wasza służba była w stanie "sprzątnąć" skażenie shuganja, Kakita-san.

Sano znowu milczał grzecznie.

- Jesli nie jest to przeszkoda w takim razie, wroce do siebie i zobacze czy nie bedzie wiekszych przeszkod w tym zeby was tam zaprowadzic. Zastanawiam sie tylko ktora pora bylaby najlepsza zeby nie wzbudzac niepotrzebnego zainteresowania...

-Zależy, jak wygląda sytuacja. Z jednej strony po zmroku nie ściągniemy niepotrzebnie uwagi. Z drugiej, nie jesteśmy złodziejami.

- Niedlugo przed zmrokiem. To taka pora ze wszyscy sa i tak zajeci swoimi sprawami, a straz nie jest wzmozona jak po zmroku. Hiro po was przyjdzie i przyprowadzi, a na zamku bedziecie juz ze mna. To powinno zadzialac.
Renji lekko postukal sie zlozonym wachlarzem w dolna warge.
- Zastanawia mnie tylko jedna rzecz w tym wszystkim... Kim jest twoj towarzysz Sanosuke~? Zdaje sie ze nie slyszalem jeszcze jak sie nazywa~

Mężczyzna spojrzał na Sanosuke badawczo. Ten powoli skinął głową.

Mężczyzna wyprostował się dumnie, sprawiając wrażenie, jakby nagle stał się najwyższy w pokoju.

-Toritaka Natsume. Acz wolałbym, żeby nie było to powtarzane. Im mniej ludzi to wie, tym lepiej dla wszystkich.

Z jednej strony to dosc oczywiste ze byli ze soba spokrewnieni w mniejszym czy wiekszym stopniu, a z drugiej... az bylo w to ciezko uwierzyc, chociaz przypatrujac sie im dluzej bylo widac jakies podobienstwo. Renji postanowil jednak tego nie komentowac na glos.
- Z jakiegos konkretnego powodu, jesli wolno mi zapytac?

-TAK.- powiedzieli szybko, równocześnie. Za szybko. I zbyt pewnie.

Kakita rozesmial sie cicho po chwili ciszy, podczas ktorej zamrugal kilka razy oczami, lekko zaskoczony takim chorkiem.
- Rozumiem ze juz o sam powod mam nie pytac?

-Sprawy rodzinne.

(- jakie?
- rodzinne.
- ale jakie?
- sprawy.
Przepraszam 'XD)

- ...Nie bede dopytywac w takim razie. W razie czego moge was tutaj szukac?

-Tak. Nawet jeśli mnie nie będzie, Natsume najprawdopodobniej zastaniesz.

Na to stwierdzenie Natsume posłał Sanosuke urażoną minę. nie skomentował jednak.

-Mam tylko nadzieję, że się nie pozabijacie...-Sano zaśmiał się niepewnie.


[Edit]

***>>>***

Następnego dnia Sanosuke, późnym popołudniem, poszedł poszukać młodego Feniksa. Miał nadzieję, że uda im się odkryć cokolwiek, tak, jak przewidywał Natsume...

Ptaszyna siedziała w przyświątynnym ogrodzie, medytując. Nie udało mu się co prawda rozgryźć całego szyfru, ale i tak był z siebie bardzo zadowolony. Wyczuł obecność Sano i otworzył oczy.

"Witaj, Toritaka-san!"

Sano powitał go szerokim uśmiechem.
-Witaj, witaj, przyjacielu. Chyba nie przeszkadzam?

"Ależ skąd!" Uśmiechnął się z zakłopotaniem. "W zasadzie to myślę... mnisi myślą... że dobrze mi zrobi, jeśli jakiś czas spędzę... z daleka od nich."

-Hmm? Coś się stało? Mnie raz wyrzucono, kiedy zbrakło jedzenia... w czym w sumie trochę pomogłem...

"Ja... jestem po prostu zbyt dociekliwy. Nawet jak na Feniksa. W dodatku nie jestem ze szkoły Isawa, tylko Agasha... nasze metody są nieco... kontrowersyjne dla takich konserwatystów jak ci tutaj."