[wątek główny #2] Przyczajony sokół, ukryty (w herbaciarni) żuraw

Nie spuszczając wzroku z potfory, ale tez nie poruszając się gwałtownie, coby jej nie spłoszyć, Sano zaczyna cicho:
-Takeshi, mówiłeś coś o ostrości broni. Myślę, że to dobry czas na to... Tylko bez gwałtownych ruchów, jeśli się da.

Renji zlapal rekojesc katany troche mocniej.
- To jest to czego szukamy, czy tylko jakis nieszczesnik z tego cmentarza?

"To 'tylko' duch, Kakita-san..." Takeshi zatrzymał się i powoli, ostrożnie zaczął podchodzić do Sano. "Potrzebuję twojej broni..." Dalej mówił już ciszej, mamrocząc coś niezrozumiałego pod nosem.

Nadal cicho:
-Tak. Można powiedzieć, że duch. Z tych agresywnych. Wątpię, żeby dało się z nim negocjować.
Pozwala młodemu poenchantować wokół jego dzidy, nadal się nie poruszając, nie spuszczając wzroku z ducha.
Jest gotowy do ataku, ale widocznie gra na zwłokę [haha], dopóki nie będą w pełni gotowi.

Zeby zajac ducha, Renji atakuje pierwszy - ostrze trafia w cel bez problemu. {atk 42, dmg 24}

{atk 48, dmg 28}
Sanosuke zaskoczył nieco "wyskok" Renjiego. Nie był zbytnio przyzwyczajony do wspólnej walki, tym bardziej, kiedy kto inny atakował pierwszy. Po króciutkiej chwili ogłupienia zaszarżował za przyjacielem.
Ciął przeciwnika pewnym ruchem, w stronę przeciwną do miejsca, w którym stał Renji.

Człowiekowaty stwór zawył wściekle i rzucił się na Sano. Ten, mimo zamachnięcia się kolejny raz naginatą nie zdołał zablokować ataku zaskakująco szybkiego przeciwnika. Bestia pazurami przejechała mu po klacie.

[aktualnie gaki ma 16 kuku, Sano dostał za 11, więc TN +3 ma, z tego co pamiętam jego kartę]

Hiro tez ruszyl do ataku, niestety nie trafiajac {atk 16}

Bestyj odsunął się w ostatniej chwili, przez co Hiro nie trafił, przebiegając ze swoją kataną koło umarlaka. Ten wydał z siebie dźwięk przypominający bulgoczący rechot. Takeshi wykorzystał ten moment jego nieuwagi, aby podbiec szybko do Sano i palcami jednej dłoni przejechać po ostrzu jego naginaty. "Sanosuke-san! Jestem pewien, że teraz będzie lepiej ciąć!"

[na dwie minuty, więc podejrzewam, że do końca walki ;p naginata ma DR +1k1]

Nie ma czasu myslec, zwlaszcza ze Sanosuke oberwal. Wiec Renji atakuje ponowie... {atk 38, dmg 36}

Ostrze Renjiego cięło głęboko, poważnie raniąc przeciwnika. Duch zatoczył się, upadając. Tym razem dziwnie nie było mu do śmiechu. Spojrzał na Kakitę z nienawiścią i, jak się wydaje, zmalał tak bardzo, aż nie było go w ogóle widać. Drużyna już się uspokajała po walce, kiedy ciszę rozdarł okrzyk Takeshiego.

"Sanosuke-san! Za tobą!"

Sano poruszył się, jego naginata niczym przedłużenie jego ręki. Szybko natrafiła na miękki opór stawiany przez gnijące, rozkładające się ciała kolejnych trzech przeciwników. Głowy z białymi, porcelanowymi maskami zamiast twarzy upadły na ziemię, a reszta ciał zaraz po nich.

Sanosuke rozgląda się teraz skonfundowany. Taka ilość nieumarłych w jednym miejscu nie jest normalna.
...chyba, że ktoś...
-Idziemy dalej.

Takeshi czym prędzej ruszył za Sano, żeby przypadkiem nie wylądować gdzieś na szarym końcu.

Zurawie ruszyli na koncu, zaden z nich nie chowajac jeszcze swojego miecza. Nawet nie chcieli pytac ilu takich moze tu jeszcze byc.

Sanosuke szybkim krokiem przeszedł cmentarzyk, prowadząc towarzyszy między drzewa. Trudniej mu tu będzie walczyć, ale łatwiej będzie unikać tych bardziej... materialnych wrogów. Nie było sensu się cofać. Te istoty prawdopodobnie zostały przywołane celowo, a to oznaczało, że ktoś zabawiał się tutaj mroczną magią.
Mogło ich być więcej. Nie mogli dać się zaskoczyć.
Sanosuke zaklął cicho. Jego rana nie była głęboka, ale nie chciał nieść za sobą zapachu krwi. Nie, kiedy wokół mogło panoszyć się więcej nieumarłych.
Przetarł krew dłonią, którą następnie wytarł o drzewo. W wielkim pośpiechu to samo zrobił z następnym i jeszcze jednym. Dłoń oczyścił o mech. Żeby wszystko poszło, jak trzeba, będzie trzeba szybko opatrzyć ranę i zabić zapach krwi na jego ciele. Ale najpierw muszą się kawałek oddalić.
Szybkim krokiem ruszył w stronę przeciwną, od oznaczonych krwią drzew, tam, gdzie widział wyraźne ślady.
W końcu zatrzymał się i odwrócił do towarzyszy. Powstrzymał ich ruchem dłoni. Wskazał na swoją ranę.
-Po pierwsze, musimy to usunąć. Po drugie, jeżeli pojawi ich się więcej, myślę o większej grupie, rozdzielamy się i slalomem między drzewa.

Takeshi już miał w ręku czystą szmatkę. "Jeśli pozwolisz, Sanosuke-san..."

Jak na kogoś, kto wyglądał tak nieporadnie, chłopak zajął się raną jakby całe życie nie robił niczego innego. Nie minęło kilka minut, a rana była oczyszczona, zabezpieczona i zabandażowana. Nie było wątpliwości, czy bandaż może się poluzować i spaść w trakcie walki.

[Takeshi jest Jeżusem - TN był 15, wywaliło 41. W każdym razie, 9 wounds uleczone, Sano w efekcie ma tylko 2]

Najciszej jak mógł, gwizdnął z podziwem. Zaraz zapewne i tam to będzie nieprzydatne, ale na wszelki wypadek potarł bandaż ukruszonym liściem, w celu zminimalizowania ewentualnego zapachu.

Renji pokiwal z uznaniem glowa.
- Dobrze ze jestes z nami, Shiba-san. Teraz gdy mamy ten problem z glowy... co dalej?

"Jeden głodny duch nie byłby problemem. Zdarzają się. Ale żeby zmarli wstali..." Potrząsnął głową i spojrzał na Sano. Sokół lepiej to wytłumaczy.

Pokiwał głową na słowa Feniksa.
-Wątpię, żeby taka ilość na raz była przypadkowa. Z drugiej strony było ich na tyle mało, żeby nie ściągać niepotrzebnie uwagi zwykłych ludzi. Zbliżamy się i prawdopodobnie już nas oczekują.
Sano wskazuje kierunek, w którym zamierza iść.

Po kolejnej godzinie lub dwóch drogi drzewa zaczynają się przerzedzać, aż docieracie do polany, na środku której stoi nieco zapuszczony dom. Na werandzie siedzi trup, ubrany w kimono, które kiedyś zapewne było niebieskie - teraz jest poplamione i zakrwawione z przodu. Nie dziwi to, biorąc pod uwagę stopień zmasakrowania twarzy człowieka i fakt, iż ma wielką dziurę tam, gdzie powinno być jego serce.

Z tylu Hiro zaslonil reka usta.
- ...ugh...obrzydliwe...
- pytanie jak dlugo tu lezy i co sie stalo...

Wskazuje, że planuje najpierw obejść dom wokół, a nie pchać się od frontu. Widocznie jemu też się trup nie spodobał, bo skrzywił się.
Próbuje znaleźć najbardziej bezpieczną drogę do chaty, żeby nie odsłonić się na ewentualny atak na zbyt długo.

Z tyłu chaty też drzewa wykarczowane i jeno polanka, chociaż widać też zaczątki porządnego ogródka, jak na samuraja przystało.

"Czy to... ten sam mężczyzna, co zniknął z zamku, Kakita-san?"

Renji pokrecil glowa {TN 25, nie pyklo}.
- Nie jestem w stanie tego stwierdzic niestety. Za rzadko go wydywalem zeby moc go rozpoznac w tym trupie.